Majówka wiosenna = gęśnica wiosenna
Sezon grzybowy rozkręca się i to wcale nie powoli. Dzieje się e temacie a od różnych znajomych płyną wieści czego i ile nazbierali. Ja nie bardzo mam możliwość wyskoczyć do lasu więc pozostaje mi opisać kolejny gatunek i chociaż nacieszyć oczy grzybami ze zdjęć.
Dzisiaj opowiem Wam o majówce wiosennej, która jakiś czas temu zmieniła nazwę i teraz to Gęśnica wiosenna Calocybe bambosa. Moim zdaniem dość częste zmiany oficjalnych nazw wprowadzają wiele zamieszania w grzybowym światku i niestety nie zawsze są poparte dobrym uzasadnieniem czyli np. dokładniejszymi badaniami gatunku stwierdzającymi, że grzyby był wcześniej przypisany po prostu do nieodpowiedniej rodziny. Ale to tylko moje subiektywne zdanie. Dla mnie dzisiejszy grzyb na zawsze pozostanie majówką i tyle.
Majówka wiosenna, nazywana przez wielu po prostu gąską wiosenną, to bardzo smaczny grzyb, ale niestety lubią go też owady więc bardzo często jest zaczerwiony. Przyznam, że dawno nie znalazłam majówek nadających się do zebrania stąd nie mam na blogu przepisów z jej wykorzystaniem. Ale podpowiem, że majówki można gotować, smażyć, dusić, marynować - nie nadają się jednak do suszenia.
Gęśnica wiosenna ma kapelusz o średnicy 3-12 cm koloru kości słoniowej, białawego, kremowego, rzadziej żółtawego albo brązowawego. U młodych owocników są półkuliste, dzwonkowate, później rozpościerają się będąc długo wypukłe lub z lekkim garbkiem, w wiekiem rozpłaszczają się. Powierzchnia kapelusza jest gładka, matowa, po deszczu śliska. Brzeg długo podwinięty, często nieregularnie pofałdowany.
Trzon majówka ma początkowo beczułkowaty, z wiekiem walcowaty. Twardy, pełny, o gładkiej powierzchni, białawy lub kremowy.
Blaszki od spodu kapelusza są gęste, cienkie, przy trzonie wykrojone ząbkiem i przyrośnięte. Koloru białego albo kremowego, na starość bladoochrowe.
Miąższ gruby, grubomięsisty, soczysty, z wiekiem gąbczasty. Nie zmienia swojego białego lub białawego koloru po przekrojeniu. Pachnie mąką, czasami z nutą ogórka. Smak mączny. Niektóre atlasy podają, że zapach może być nieprzyjemny, zjełczały, ale ja tego nie zauważyłam.
Majówki wiosenne rosną od kwietnia do czerwca w lasach liściastych i mieszanych, w łęgach, parkach, ogrodach, często przy drogach poza lasem. Owocniki pojawiają się szeregowo i w czarcich kręgach. Zwykle rosną w grupach.
.JPG)
.JPG)
źródło : P.Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007
B. Gumińska i W. Wojewoda "Grzyby i ich oznaczanie"
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
Dzisiaj opowiem Wam o majówce wiosennej, która jakiś czas temu zmieniła nazwę i teraz to Gęśnica wiosenna Calocybe bambosa. Moim zdaniem dość częste zmiany oficjalnych nazw wprowadzają wiele zamieszania w grzybowym światku i niestety nie zawsze są poparte dobrym uzasadnieniem czyli np. dokładniejszymi badaniami gatunku stwierdzającymi, że grzyby był wcześniej przypisany po prostu do nieodpowiedniej rodziny. Ale to tylko moje subiektywne zdanie. Dla mnie dzisiejszy grzyb na zawsze pozostanie majówką i tyle.
Majówka wiosenna, nazywana przez wielu po prostu gąską wiosenną, to bardzo smaczny grzyb, ale niestety lubią go też owady więc bardzo często jest zaczerwiony. Przyznam, że dawno nie znalazłam majówek nadających się do zebrania stąd nie mam na blogu przepisów z jej wykorzystaniem. Ale podpowiem, że majówki można gotować, smażyć, dusić, marynować - nie nadają się jednak do suszenia.
Gęśnica wiosenna ma kapelusz o średnicy 3-12 cm koloru kości słoniowej, białawego, kremowego, rzadziej żółtawego albo brązowawego. U młodych owocników są półkuliste, dzwonkowate, później rozpościerają się będąc długo wypukłe lub z lekkim garbkiem, w wiekiem rozpłaszczają się. Powierzchnia kapelusza jest gładka, matowa, po deszczu śliska. Brzeg długo podwinięty, często nieregularnie pofałdowany.
Trzon majówka ma początkowo beczułkowaty, z wiekiem walcowaty. Twardy, pełny, o gładkiej powierzchni, białawy lub kremowy.
Blaszki od spodu kapelusza są gęste, cienkie, przy trzonie wykrojone ząbkiem i przyrośnięte. Koloru białego albo kremowego, na starość bladoochrowe.
Miąższ gruby, grubomięsisty, soczysty, z wiekiem gąbczasty. Nie zmienia swojego białego lub białawego koloru po przekrojeniu. Pachnie mąką, czasami z nutą ogórka. Smak mączny. Niektóre atlasy podają, że zapach może być nieprzyjemny, zjełczały, ale ja tego nie zauważyłam.
Majówki wiosenne rosną od kwietnia do czerwca w lasach liściastych i mieszanych, w łęgach, parkach, ogrodach, często przy drogach poza lasem. Owocniki pojawiają się szeregowo i w czarcich kręgach. Zwykle rosną w grupach.
źródło : P.Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007
B. Gumińska i W. Wojewoda "Grzyby i ich oznaczanie"
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
ciekawy grzybek:-)))
OdpowiedzUsuńnie słyszałam o takich grzybkach :)
OdpowiedzUsuńSuper grzybek z kilku powodów - po pierwsze : występuje jak większość grzybków jeszcze ,,śpi" - tj. w Kwietniu , młode w marynacie - pycha , z racji tego , że po ugotowaniu nie miękną , są jędrne , to samo do sosów i zup. Niestety ciężko mi teraz znaleźć siedlisko , bo na starym moim miejscu [zbierałem jeden wysyp w roku - starczyło do następnej wiosny] wykopali staw hodowlany dla karpi.Na razie posiłkuję się gąsówką szarą i fioletowawą , ale goście kręcą nosem - bo to grzybek kolorowy.
OdpowiedzUsuńproblem tylko w tym, że ciężko znaleźć majówki bez lokatorów.... robale też wiedzą co dobre :D
Usuńmam pytanie Czy można pomylić majówkę z jakimś trującym grzybem chciałabym go spróbować ale trochę się boję otruć męża ponieważ bardzo go kocham
OdpowiedzUsuńniestety można pomylić majówkę, szczególnie małe, młode owocniki z innymi, trującymi grzybami czyli z wieruszką zatokową albo strzępiakiem ceglastym. Blaszki majówki są białe, kremowe a u starszych owocników jasnoochrowe. Wieruszka ma blaszki początkowo białawe, ale później różowe. Strzępiak ceglasty ma przeważnie większy garnek na kapeluszu i rdzawe odcienie, także na blaszkach, ale wszystkie te gatunki rosną w podobnym okresie a grzyby, jak wiadomo, bywają bardzo zmienne więc trzeba uważać
Usuń