Smażone kwiaty bzu czarnego i robinii akacjowej

W tym roku już na nie za późno, ale może ktoś zapamięta sobie ten przepis i wykorzysta go w przyszłym. Ja smażę je każdej wiosny bo przypominają mi dzieciństwo i czas gdy smażyła je dla mnie moja Babcia.

składniki:

• 20 gron kwiatowych robinii akacjowej
• 10 - 15 dobrze rozwiniętych baldachów czarnego bzu
• 2 jajka
• ok. 1 szkl. mąki pszennej
• 2 szczypty soli
• 1 - 1 , 5 szklanki płynu - mleka, śmietanki, wody gazowanej albo jasnego piwa
• do smażenia: olej
• do oprószenia: cukier puder + cynamon,
• do polania: ew. miód płynny albo syrop klonowy

sposób przygotowania: Kwiaty trzeba zebrać w suchy, słoneczny dzień. Zrywać je razem w ogonkami. Muszą być świeżutkie, zebrane z dala od szosy, w rejonach "czystych", najlepiej gdzieś za miastem. Nie płuczemy ich w wodzie bo szkoda pyłku kwiatowego, ale dokładnie przeglądamy i usuwamy ew. robaczki - szczególnie z kwiatów robinii.

Jajka roztrzepujemy w misce z połową płynu, dodajemy mąkę, sól i dokładnie rozcieramy żeby nie było grudek dolewając jeszcze tyle płynu aby ciasto miało konsystencję dość gęstej śmietany. Odstawiamy je na ok. pół godziny żeby odpoczęło. W dość głębokim rondlu rozgrzewamy sporo oleju - kwiaty, smażąc się, muszą pływać. Całe grona i baldachy maczamy dokładnie w cieście trzymając za ogonki. Lekko otrzepujemy z nadmiaru ciasta i kolejno kładziemy na tłuszcz. Smażymy na złoto-brązowo z obu stron. Olej musi być dobrze rozgrzany, ale nie za gorący bo ciasto się spali z zewnątrz a kwiaty w środku nie zdążą się usmażyć. Usmażone kwiaty wyjmujemy łyżką cedzakową na ręcznik papierowy aby odsączyć nadmiar tłuszczu. Posypujemy cukrem pudrem zmieszanym z odrobiną cynamonu albo polewamy miodem. Najlepsze się jeszcze ciepłe!