Maggiczne placki

Maggi - to samo od lat rozpoznawalne logo. W babcinym kredensie stała zawsze taka buteleczka i wędrowała na stół przy prawie każdym obiedzie. Doprawiano "magą" rosół i inne zupy, gulasze, bigos i wiele innych potraw.

Maggi to przyprawa w płynie nieco podobna smakiem, kolorem i konsystencją do sosu sojowego. Wymyślił ją pod  koniec XIX w., w Szwajcarii, Julius Maggi. Dzięki niemu powstał nie tylko ten charakterystyczny płyn, ale także opakowanie - kanciasta butelka z żółto czerwoną etykietą. Pierwsze szwajcarskie maggi produkowano w naturalnego wyciągu z lubczyku ogrodowego. 

Ja przyznam, że nieczęsto jej używam. Jest tyle różnych przypraw i świeżych ziół, że wolę właśnie nimi dosmaczać dania. Ale czasami kilka kropli Maggi potrafi zdziałać bardzo wiele. A do placków, które zaproponuję Wam dzisiaj, jest po prostu konieczna i niezastąpiona.

czas przygotowania : ok. 30 minut
składniki :

• ok. 1/2 kg ziemniaków 
• 2 dymki ze szczypiorem
• 2 ząbki czosnku
• 10 - 15 cm cienkiej, zwykłej kiełbasy 
• 2 łyżki posiekanej liści kolendry 
• 1 łyżeczka ziaren kolendry 
• 1 malutka papryczka ostra albo kawałek większej
• 2 łyżki mąki pszennej 
• 1 łyżka mąki ziemniaczanej 
• 4 łyżeczki Maggi
• ok. 1/3 łyżeczki mielonego pieprzu czarnego
• 1/2 małej łyżeczki soli
• 
  
• olej do smażenia 
• jogurt naturalny 

sposób przygotowania : kiełbasę pokroiłam w kostkę, cebulkę dymkę posiekałam grubo razem ze szczypiorem i kolendrą. Ostrą papryczkę, bez nasion, i obrany czosnek posiekałam bardzo drobno. Ziarna kolendry utłukłam w moździerzu.

Ziemniaki obrałam i starłam na duże wiórki, na największych oczkach tarki jarzynowej. W dłoniach odcisnęłam je z nadmiaru soku i przełożyłam do miski. Dodałam kiełbasę, cebulkę, zieleninę i rozdrobnioną kolendrę. Dolałam Maggi, dosypałam obie mąki i przyprawy, dokładnie wszystko wymieszałam.

Porcje masy nakładałam łyżką na patelnię z rozgrzanym olejem. Po zrumienieniu jednej strony i przewróceniu na drugą przykryłam patelnię pokrywką i smażyłam dalej, cały czas na średnim ogniu. Po usmażeniu przekładałam placki na chwilę na ręcznik papierowy żeby osączyć je z nadmiaru tłuszczu. Najlepiej smakują gorące, z dodatkiem zimnego jogurtu naturalnego dla złagodzenia ostrości,  ze świeżą kolendrą i pomidorami.

Te niezwykle aromatyczne i wyraziste w smaku placki są u nas w domu dobrze znane i bardzo lubiane :) To już kultowe danie, na które zapraszam nawet czasami znajomych.