Kolczakówka piekąca - kolczakówka kroplista

Kolczakówka piekąca, inaczej kroplista, Hydnellum peckii  jest bardzo rzadkim grzybem. 
W Polsce ten gatunek jest pod całkowitą ochroną. Znajduje się na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem E czyli "wymierające".

To grzyb niejadalny, ale jakże piękny - przyznacie. Dla właśnie takich cudeniek warto zabierać ze sobą do lasu aparat fotograficzny. Spotkanie takich okazów w lesie robi niesamowite wrażenie i warte jest pokazania szerszej publiczności no niniejszym czynię. Patrzcie i podziwiajcie, tak jak ja, te leśne klejnoty.

Poznaj inne gatunki grzybów ! 







Owocnik kolczakówki kroplistej dorasta do 10 cm średnicy. Młode kolczakówki są zwykle odwrotnie maczugowate, na szczycie wypukłe. Górna część początkowo biała, pilśniowa, z krwistoczerwonymi kropelkami wodnistej wydzieliny wyglądającą jak przyklejone koraliki czy nawet rubiny.  Z wiekiem szczyt robi się płaski a nawet wklęsły, krople zanikają a od środka powierzchnia staje się czerwonobrązowa, jamkowata, z guzkami i promienistymi bruzdami. Po dotknięciu, uszkodzeniu, powierzchnia czernieje.

Dolna część kapelusza pokryta elastycznymi kolcami zbiegającymi na trzon. Początkowo białymi, zmieniającymi z wiekiem kolor na szarobiały a później czerwieniejącymi aż do brązowoczerwonych. 

Trzon pełny, do 6 cm wysoki i 3 cm gruby. Tak jak górna część owocnika na powierzchni pilśniowy, jamkowato-guzkowaty. Koloru rdzawego, czerwonobrązowego. Przy podstawie przerośnięty mocno z podłożem.

Miąższ różowawy, brązowawy, strefowany, czarno nakrapiany, twardy, korkowy. Zapach przyjemny, lekko korzenny. Smak ostry, piekący. Grzyb niejadalny.

Kolczakówki kropliste rosną na ziemi. Można je spotkać od sierpnia do października, w lasach górskich, iglastych, zwykle pod świerkami i sosnami. Często owocniki występują w grupach i są pozrastane ze sobą.

Przypominam ! Kolczakówka kroplista znajduje się na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem E czyli "wymierające". W Polsce pod całkowitą ochroną

źródło : E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006



8 komentarzy:

  1. bardzo lubię i cenię twoją serię o grzybach - piękny ten grzybek

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. miło wspominam nasz ubiegłoroczny mały wyskok do lasu :)

      Usuń
  2. przepiękny ten grzybek! nic nie szkodzi, że niejadalny, bo ja i tak nie lubię grzybów ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ale popatrzeć można, szczególnie na takie ładne :)

      Usuń
  3. piękny grzyb! podziwiam za wiedzę, dla mnie grzyby to cały czas wyższa szkoła jazdy :/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiewióra, ja się ciągle uczę :) grzybów jest tyle, że życia mi nie wystarczy żeby poznać choć tyle ile bym chciała

      Usuń
  4. Fajny grzybek bardzo kolorowy i jadalny .... ale tylko raz !!!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. niejadalny, ale nie znaczy że trujący chociaż nie znalazłam informacji o ew. toksynach więc nie wiem czy takowe posiada

      Usuń

Będzie mi miło jeśli zostawisz swój komentarz i odwiedzisz mnie znowu. Jeśli ugotowałeś albo upiekłeś coś z przepisu znalezionego tutaj zrób zdjęcie i pochwal się przysyłając je do mnie.

Print Friendly and PDF
Copyright © Smaczna Pyza , Blogger