Kolczakówka piekąca - kolczakówka kroplista
Kolczakówka piekąca, inaczej kroplista, Hydnellum peckii jest bardzo rzadkim grzybem.
W Polsce ten gatunek jest pod całkowitą ochroną. Znajduje się na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem E czyli "wymierające".
To grzyb niejadalny, ale jakże piękny - przyznacie. Dla właśnie takich cudeniek warto zabierać ze sobą do lasu aparat fotograficzny. Spotkanie takich okazów w lesie robi niesamowite wrażenie i warte jest pokazania szerszej publiczności no niniejszym czynię. Patrzcie i podziwiajcie, tak jak ja, te leśne klejnoty.
Poznaj inne gatunki grzybów !
Owocnik kolczakówki kroplistej dorasta do 10 cm średnicy. Młode kolczakówki są zwykle odwrotnie maczugowate, na szczycie wypukłe. Górna część początkowo biała, pilśniowa, z krwistoczerwonymi kropelkami wodnistej wydzieliny wyglądającą jak przyklejone koraliki czy nawet rubiny. Z wiekiem szczyt robi się płaski a nawet wklęsły, krople zanikają a od środka powierzchnia staje się czerwonobrązowa, jamkowata, z guzkami i promienistymi bruzdami. Po dotknięciu, uszkodzeniu, powierzchnia czernieje.
Dolna część kapelusza pokryta elastycznymi kolcami zbiegającymi na trzon. Początkowo białymi, zmieniającymi z wiekiem kolor na szarobiały a później czerwieniejącymi aż do brązowoczerwonych.
Trzon pełny, do 6 cm wysoki i 3 cm gruby. Tak jak górna część owocnika na powierzchni pilśniowy, jamkowato-guzkowaty. Koloru rdzawego, czerwonobrązowego. Przy podstawie przerośnięty mocno z podłożem.
Miąższ różowawy, brązowawy, strefowany, czarno nakrapiany, twardy, korkowy. Zapach przyjemny, lekko korzenny. Smak ostry, piekący. Grzyb niejadalny.
Kolczakówki kropliste rosną na ziemi. Można je spotkać od sierpnia do października, w lasach górskich, iglastych, zwykle pod świerkami i sosnami. Często owocniki występują w grupach i są pozrastane ze sobą.
Przypominam ! Kolczakówka kroplista znajduje się na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem E czyli "wymierające". W Polsce pod całkowitą ochroną.
źródło : E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
W Polsce ten gatunek jest pod całkowitą ochroną. Znajduje się na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem E czyli "wymierające".
To grzyb niejadalny, ale jakże piękny - przyznacie. Dla właśnie takich cudeniek warto zabierać ze sobą do lasu aparat fotograficzny. Spotkanie takich okazów w lesie robi niesamowite wrażenie i warte jest pokazania szerszej publiczności no niniejszym czynię. Patrzcie i podziwiajcie, tak jak ja, te leśne klejnoty.
Poznaj inne gatunki grzybów !
Owocnik kolczakówki kroplistej dorasta do 10 cm średnicy. Młode kolczakówki są zwykle odwrotnie maczugowate, na szczycie wypukłe. Górna część początkowo biała, pilśniowa, z krwistoczerwonymi kropelkami wodnistej wydzieliny wyglądającą jak przyklejone koraliki czy nawet rubiny. Z wiekiem szczyt robi się płaski a nawet wklęsły, krople zanikają a od środka powierzchnia staje się czerwonobrązowa, jamkowata, z guzkami i promienistymi bruzdami. Po dotknięciu, uszkodzeniu, powierzchnia czernieje.
Dolna część kapelusza pokryta elastycznymi kolcami zbiegającymi na trzon. Początkowo białymi, zmieniającymi z wiekiem kolor na szarobiały a później czerwieniejącymi aż do brązowoczerwonych.
Trzon pełny, do 6 cm wysoki i 3 cm gruby. Tak jak górna część owocnika na powierzchni pilśniowy, jamkowato-guzkowaty. Koloru rdzawego, czerwonobrązowego. Przy podstawie przerośnięty mocno z podłożem.
Miąższ różowawy, brązowawy, strefowany, czarno nakrapiany, twardy, korkowy. Zapach przyjemny, lekko korzenny. Smak ostry, piekący. Grzyb niejadalny.
Kolczakówki kropliste rosną na ziemi. Można je spotkać od sierpnia do października, w lasach górskich, iglastych, zwykle pod świerkami i sosnami. Często owocniki występują w grupach i są pozrastane ze sobą.
Przypominam ! Kolczakówka kroplista znajduje się na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem E czyli "wymierające". W Polsce pod całkowitą ochroną.
źródło : E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
bardzo lubię i cenię twoją serię o grzybach - piękny ten grzybek
OdpowiedzUsuńmiło wspominam nasz ubiegłoroczny mały wyskok do lasu :)
Usuńprzepiękny ten grzybek! nic nie szkodzi, że niejadalny, bo ja i tak nie lubię grzybów ;)
OdpowiedzUsuńale popatrzeć można, szczególnie na takie ładne :)
Usuńpiękny grzyb! podziwiam za wiedzę, dla mnie grzyby to cały czas wyższa szkoła jazdy :/
OdpowiedzUsuńWiewióra, ja się ciągle uczę :) grzybów jest tyle, że życia mi nie wystarczy żeby poznać choć tyle ile bym chciała
UsuńFajny grzybek bardzo kolorowy i jadalny .... ale tylko raz !!!!!
OdpowiedzUsuńniejadalny, ale nie znaczy że trujący chociaż nie znalazłam informacji o ew. toksynach więc nie wiem czy takowe posiada
Usuń