Grzyby gatunkami. Podgrzybek tęgoskórowy
Podgrzybek tęgoskórowy Pseudoboletus parasiticus, wcześniej zwany był podgrzybkiem posożytniczym. Ze względu na jego związek z tęgoskórem cytrynowym, na którym pasożytuje, pomylenie tego gatunku z innym jest właściwie niemożliwe.
Porażony przez podgrzybka pasożytniczego tęgoskór staje się pusty w środku i nie dojrzewają jego zarodniki. Gospodarz, czyli tęgoskór, jest grzybem trującym, ale toksyny nie przenoszą się na pasożyta.Więcej opisów i zdjęć innych gatunków grzybów znajdziecie w moim małym atlasie.
Gatunek objęty w Polsce ochroną częściową. Wpisany na Czerwoną Listę Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem "R" - rzadki
Jak wygląda podgrzybek tęgoskórowy?
Kapelusz podgrzybka tęgoskórowego dorasta do 7 cm średnicy. Za młodu półkulisty, potem poduchowaty aż do płaskiego. Powierzchnia sucha, matowa, aksamitna, zamszowa, jakby pilśniowa. Koloru żółtobrązowego, skórzastożółtego, zielonoochrowego, oliwkowobrązowego. Podczas okresów suchych skórka na środku może pękać na małe poletka.
Hymenofor rurkowaty. Rurki przyrośnięte do trzonu, czasem lekko zbiegające. Początkowo cytrynowożółte, białawe, z wiekiem ciemnieją aż do oliwkowobrązowych. Pory koloru rurek, graniaste, dość szerokie.
Trzon dorasta do 6 cm wysokości. Walcowaty, zwężony u dołu, najczęściej wygięty. W środku pełny, na powierzchni punktowo kosmkowaty a nawet włóknisty. Koloru jasnożółtego, żółtobrązowego, oliwkowobrązowego.
Miąższ tego podgrzybka jest żółtawy. W kapeluszu, nad rurkami, bardziej soczysty, dalej bledszy. W trzonie intensywnie żółty, włóknisty. Zazwyczaj niezmienny po uszkodzeniu, ale zdarza się, że lekko błękitnieje. Smak i zapach niewyczuwalne.
Czy podgrzybek tęgoskórowy jest jadalny?
Tak, podgrzybek tęgoskórowy to grzyb jadalny, ale ze względu na rzadkość występowania wart jest oszczędzenia.
Gdzie można znaleźć podgrzybki tęgoskórowe?
Podgrzybki tęgoskórowe, jak wskazuje nazwa, związane są z tęgoskórami, konkretnie z tegoskórem cytrynowym, na którym pasożytują. Pojawiają się od lipca do października, w wilgotnych lasach liściastych, lasach sosnowych, zwykle przy ścieżkach i na obrzeżach polanek. Lubią podłoże kwaśne, piaszczyste i torfowe. Z jednego owocnika tęgoskóra wyrasta zwykle kilka podgrzybków pasożytniczych.
źródło:
P. Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007
E. Gerhardt "Wielki ilustrowany przewodnik", KDC, Warszawa 2006
B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie.” PWRiL, Warszawa 1983
Porażony przez podgrzybka pasożytniczego tęgoskór staje się pusty w środku i nie dojrzewają jego zarodniki. Gospodarz, czyli tęgoskór, jest grzybem trującym, ale toksyny nie przenoszą się na pasożyta.Więcej opisów i zdjęć innych gatunków grzybów znajdziecie w moim małym atlasie.
Gatunek objęty w Polsce ochroną częściową. Wpisany na Czerwoną Listę Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem "R" - rzadki
Jak wygląda podgrzybek tęgoskórowy?
Kapelusz podgrzybka tęgoskórowego dorasta do 7 cm średnicy. Za młodu półkulisty, potem poduchowaty aż do płaskiego. Powierzchnia sucha, matowa, aksamitna, zamszowa, jakby pilśniowa. Koloru żółtobrązowego, skórzastożółtego, zielonoochrowego, oliwkowobrązowego. Podczas okresów suchych skórka na środku może pękać na małe poletka.
Hymenofor rurkowaty. Rurki przyrośnięte do trzonu, czasem lekko zbiegające. Początkowo cytrynowożółte, białawe, z wiekiem ciemnieją aż do oliwkowobrązowych. Pory koloru rurek, graniaste, dość szerokie.
Trzon dorasta do 6 cm wysokości. Walcowaty, zwężony u dołu, najczęściej wygięty. W środku pełny, na powierzchni punktowo kosmkowaty a nawet włóknisty. Koloru jasnożółtego, żółtobrązowego, oliwkowobrązowego.
Miąższ tego podgrzybka jest żółtawy. W kapeluszu, nad rurkami, bardziej soczysty, dalej bledszy. W trzonie intensywnie żółty, włóknisty. Zazwyczaj niezmienny po uszkodzeniu, ale zdarza się, że lekko błękitnieje. Smak i zapach niewyczuwalne.
Czy podgrzybek tęgoskórowy jest jadalny?
Tak, podgrzybek tęgoskórowy to grzyb jadalny, ale ze względu na rzadkość występowania wart jest oszczędzenia.
Gdzie można znaleźć podgrzybki tęgoskórowe?
Podgrzybki tęgoskórowe, jak wskazuje nazwa, związane są z tęgoskórami, konkretnie z tegoskórem cytrynowym, na którym pasożytują. Pojawiają się od lipca do października, w wilgotnych lasach liściastych, lasach sosnowych, zwykle przy ścieżkach i na obrzeżach polanek. Lubią podłoże kwaśne, piaszczyste i torfowe. Z jednego owocnika tęgoskóra wyrasta zwykle kilka podgrzybków pasożytniczych.
źródło:
P. Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007
E. Gerhardt "Wielki ilustrowany przewodnik", KDC, Warszawa 2006
B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie.” PWRiL, Warszawa 1983
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będzie mi miło jeśli zostawisz swój komentarz i odwiedzisz mnie znowu. Jeśli ugotowałeś albo upiekłeś coś z przepisu znalezionego tutaj zrób zdjęcie i pochwal się przysyłając je do mnie.