Coś z niczego - jesienny bukiet

Jesienny, ale słoneczny dzień na Podlasiu. Oboje z Żarłoczkiem byliśmy zakatarzeni, ale siedzieć w chałupie nam się nie chciało, szczególnie że za oknem niedaleko las...

Ubrani bojowo poszliśmy na mały spacer. Ja jeszcze nigdy nie zgubiłam się w lesie, ale czasami moje "na skróty" okazuje się drogą dookoła . . . I tak było tym razem bo wędrując leśnymi duktami skręciłam nie tam gdzie powinnam co spowodowało, że nasz krótki spacerek skończył się po ok. 15 km. Las o tej porze roku jest piękny - złocisty, cichy, jakby lekko uśpiony. Rzadko spotyka się grzybiarzy, chyba tylko takich nawiedzonych jak ja a z oddali nie słychać już szczekania psów bo na polach nie mają już czego pilnować. Liście lecą z drzew i szeleszczą pod nogami. Są takie kolorowe, że wyglądają jak kobierzec kwiatów . . . No właśnie - liście, kwiaty, coś zaczęło mi stukać w łepetynkę jak w tej kreskówce o pomysłowym Dobromirze.

Potrzebne będą różnokolorowe liście klonu - są najlepsze bo szerokie. Zebrałam je do anużki, która zawsze ze mną wędruje - to taka płócienna torba "a nuż się przyda".

Po przyjściu do domu liście wykładamy na stół. Segregujemy je trochę według wielkości. Szykujemy też jakiś kordonek, nitkę, w mało rzucającym się w oczy kolorze i nożyczki. Włączamy podkład muzyczny czyli jakąś ulubioną płytę, np. SDM, i bierzemy się do pracy. Jakiś nieduży liść składamy poziomo na pół, błyszczącą stroną na wierzch i od jednego boku zawijamy w dość ciasny rulonik. Bierzemy następny, składamy tak samo i owijamy dookoła tego pierwszego, nieco luźniej. Potem bierzemy kolejny liść, składamy i owijamy dookoła poprzednich trzymając wszystkie za ogonki. Ile warstw nawiniemy to już zależy od nas i wielkości liści. Gdy "kwiatek" liściowy jest już odpowiedniej dla nas wielkości tuż nad ogonkami obwiązujemy go dokładnie nitką czy kordonkiem i odkładamy aby zrobić następne kwiaty. Mając ich kilka lub kilkanaście zbieramy je w bukiet ciasno układając, związujemy razem i dokładamy wokół kilkanaście całych liści tworząc obwódkę. Przycinamy ogonki i okręcamy kordonkiem, tasiemką, wstążką albo papierową taśmą. A potem możemy taki bukiet komuś podarować albo wstawić w wazonik (bez wody) i zostawić do zasuszenia. Po kilku dniach liście nie są już takie kolorowe, ale nadal wyglądają pięknie. Można go lekko polakierować spryskując lakierem do włosów, można posypać też odrobiną brokatu, ale mnie się najbardziej podoba taki naturalny. Takie coś z niczego . . .

Pomysł na wykorzystanie liści wypatrzyłam na portalu Wielkie Żarcie, u Wkn.