Twardzioszek przydrożny - przydróżka
Twardzioszek przydrożny Marasmius oreades to jeden z pierwszych grzybów jakie nauczyłam się zbierać pod czujnym okiem Babci. Już jako trzyletni brzdąc cierpliwie wyskubywałam przydróżki z trawy i bardzo zadowolona z siebie wracałam do domu ze swoim pełnym koszyczkiem.
Moje dania z twardzioszkami :
- Krupnik z twardzioszkami
- Sos z twardzioszków
Kapelusiki twardzioszka przydrożnego dorastają do 6 cm średnicy. Początkowo półkuliste, potem dzwonkowate aż do rozpostartych, z tępym wyraźnym garbkiem na środku. Powierzchnia gładka z wyraźnie karbowanym, prążkowanym brzegiem. Bardzo ważną cechą twardzioszka jest jego higrofaniczność czyli to, że zmienia swój kolor pod wpływem wilgoci. Gdy jest sucho twardzioszki są jasne, skórzastożółte a nawet białawe. Po deszczu robią się zdecydowanie ciemniejsze. W mokrych kapeluszach wyraźnie prześwitują blaszki.
Blaszki od spodu kapelusza stosunkowo grube, szerokie. Przy trzonie zaokrąglone, o ostrych brzegach. Koloru kremowego.
Trzon wysoki do 7 cm, łykowaty, giętki, pełny w środku. Na powierzchni gładki, u podstawy nieco owłosiony, z wyraźnymi nitkami białej grzybni.
Miąższ elastyczny, białawy, nie zmieniający koloru. Smak i zapach przyjemne, grzybowe, nieco korzenne.
Twardzioszki przydrożne jak wskazuje nazwa lubię wyrastać wzdłuż polnych dróg. Można je spotkać na łąkach, trawnikach, pastwiskach, trawiastych polanach. Rośnie od maja do listopada. Zwykle wyrasta masowo w tzw. czarcich kręgach czyli owocniki znajdują się na obrysie mniejszego lub większego koła.
To bardzo smaczne grzyby jadalne chociaż ze względu na swoje niewielkie wymiary niezbyt wydajne. Zbiera się same kapelusze bo trzony są łykowate. Twardzioszki są najlepsze na zupę albo sos. Można je też ususzyć i zmielić na proszek grzybowy używany jako przyprawę. Jeśli znajdziemy na łące pomarszczone i prawie wysuszone twardzioszki to śmiało możemy je zebrać - po umyciu odzyskają swój ładny wygląd.
źródło : B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie”
M. Fluck „Atlas grzybów. Oznaczanie, zbiór, użytkowanie”
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
Moje dania z twardzioszkami :
- Krupnik z twardzioszkami
- Sos z twardzioszków
Kapelusiki twardzioszka przydrożnego dorastają do 6 cm średnicy. Początkowo półkuliste, potem dzwonkowate aż do rozpostartych, z tępym wyraźnym garbkiem na środku. Powierzchnia gładka z wyraźnie karbowanym, prążkowanym brzegiem. Bardzo ważną cechą twardzioszka jest jego higrofaniczność czyli to, że zmienia swój kolor pod wpływem wilgoci. Gdy jest sucho twardzioszki są jasne, skórzastożółte a nawet białawe. Po deszczu robią się zdecydowanie ciemniejsze. W mokrych kapeluszach wyraźnie prześwitują blaszki.
Blaszki od spodu kapelusza stosunkowo grube, szerokie. Przy trzonie zaokrąglone, o ostrych brzegach. Koloru kremowego.
Trzon wysoki do 7 cm, łykowaty, giętki, pełny w środku. Na powierzchni gładki, u podstawy nieco owłosiony, z wyraźnymi nitkami białej grzybni.
Miąższ elastyczny, białawy, nie zmieniający koloru. Smak i zapach przyjemne, grzybowe, nieco korzenne.
Twardzioszki przydrożne jak wskazuje nazwa lubię wyrastać wzdłuż polnych dróg. Można je spotkać na łąkach, trawnikach, pastwiskach, trawiastych polanach. Rośnie od maja do listopada. Zwykle wyrasta masowo w tzw. czarcich kręgach czyli owocniki znajdują się na obrysie mniejszego lub większego koła.
To bardzo smaczne grzyby jadalne chociaż ze względu na swoje niewielkie wymiary niezbyt wydajne. Zbiera się same kapelusze bo trzony są łykowate. Twardzioszki są najlepsze na zupę albo sos. Można je też ususzyć i zmielić na proszek grzybowy używany jako przyprawę. Jeśli znajdziemy na łące pomarszczone i prawie wysuszone twardzioszki to śmiało możemy je zebrać - po umyciu odzyskają swój ładny wygląd.
źródło : B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie”
M. Fluck „Atlas grzybów. Oznaczanie, zbiór, użytkowanie”
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
Pyzo, Twoja wiedza na temat grzybów jest naprawdę imponująca :) :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Marta
e tam, sama ciągle się uczę i jeszcze mało wiem w temacie
UsuńU mnie nazywane "deszczówki" ponieważ zawsze po deszczu dużo ich wyskakiwało
OdpowiedzUsuńA w moich stronach nazywaja je "tonderkami"
OdpowiedzUsuńMoje smaki dzieciństwa to własnie te grzyby. Jeździłam do babci w kieleckie wtedy. Najlepsze na świecie sosy i zupy, właśnie tam nazywano je tonderkami.
UsuńJa też z kieleckiego i też z babcią zbierałam "tonderki" "na kolejce" (wąskotorówka do Bogorii!) - potem pytałam starsze ciocie, ale one nie wiedziały o czym mowa:) Wg atlasu i mojej dziecięcej pamięci - to mógł być właśnie twardzioszek - teraz wiem to na pewno! Bardzo smaczny i pachnący (sentymentalnie) grzybeczek. Ula
Usuńtonderki to właśnie jedna z regionalnych nazw twardzioszków!
UsuńU mnie ludzie mówili na to "tańcujka":)
OdpowiedzUsuńJa też je znam pod nazwą deszczówka.
OdpowiedzUsuńA u mnie babcia nazywała je miedzówki
OdpowiedzUsuńa marynowane???? co wy na to? nie będą twardzioszkowe:-)
OdpowiedzUsuńnie marynowałam nigdy twardzioszków - uwielbiam je w sosie albo w zupie
UsuńJa dzisiaj nazbierałem i zrobię trzy słoiczki na próbę. Napewno będą fajnie wyglądać. Jest problem z oderwaniem trzonków tak żeby nie zniszczyć kapeluszy, ale widzę że ty po prostu obcinasz je jak najwyżej, więc też tak zrobię.
UsuńZdecydowanie inne grzyby są według mnie lepsze do marynowania, ale to kwestia gustu. Twardzioszki wolę na świeżo w potrawach.
UsuńRzeczywiście wyszły takie sobie, trochę jak opieńki - nie czuć grzyba pod zębem. Sos dużo lepszy.
UsuńU mnie nazywa się je słonecznikami. Rewelacyjne. I też Babcia mi je pokazała.
OdpowiedzUsuńmoja Babcia nazywała je przydróżkami :) bardzo smaczne grzybki
UsuńU mnie nazywają się - tontki
OdpowiedzUsuńTontki? Takiej nazwy nigdy nie słyszałam. W jakim rejonie tak się nazywają?
UsuńU nas znane pod nazwą Pindurki :)
OdpowiedzUsuńpoda mi ktos mejla by wyslac zdjecie bo niewiem czy to sa wlasnie te grzyby
OdpowiedzUsuńAdres do mnie masz tutaj, niżej, w stopce pod oknem do wpisanua komentarza i w zakładce Współpraca
UsuńMoja babcia nazywala je sloneczniczkami :D
OdpowiedzUsuńkiedyś to były bardzo popularne grzybki i mają dużo regionalnych, ładnych nazw
Usuńu nas na pograniczu Kujaw i Wielkopolski mówi się na nie tańcówki
OdpowiedzUsuńkażdy z grzybów ma przynajmniej kilka nazw regionalnych
Usuń