Grzyby gatunkami. Twardziak tygrysi
Twardziak tygrysi Lentinus tigrinus z poniższych zdjęć był fotografowany w październiku więc dość późno jak na niego. To grzyb, który częściej pojawia się wiosną, na przełomie kwietnia i maja. Do mojego atlasu trafia właśnie dzisiaj.
Któregoś roku w częściowo zalanych zaroślach łęgowych nad Wisłą widziałam ich setki a nawet tysiące. Niestety, to było wiele lat temu kiedy jeszcze nie robiłam grzybom zdjęć. Może jeszcze kiedyś trafię na taki masowy "atak" bo wyglądało to pięknie - białawe, centkowane grzyby rosły na każdym wystającym z wody kawałku drewna i wyglądały jak kwiaty. Niezapomniany widok!
Gatunek ujęty na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem "R" - rzadki.
Jak wygląda twardziak tygrysi?
Kapelusz twardziaka tygrysiego dorasta do 10 cm średnicy. Łukowaty i pępkowo wgłębiony na środku, czasami nawet lejkowaty. Powierzchnia kapelusza sucha, za młodu przeważnie jednolita - kremowa, siwa, oliwkowobrązowa, ciemnoszara. Z wiekiem jakby spękana, z koncentrycznie ułożonymi na jaśniejszym tle ciemniejszymi łuseczki. Kolorystycznie to gatunek bardzo zmienny - bywają owocniki prawie białe i prawie czarne. Brzeg początkowo podwinięty, z czasem rozprostowuje się. U starszych osobników ostry, pofalowany a nawet wywinięty do góry.
Hymenofor blaszkowaty. Blaszki białe, kremowe, z wiekiem żółknące, bardzo gęste, szerokie do 5 mm. Zbiegające na trzon, o ostrzach delikatnie ząbkowanych.
Trzon twardziaka tygrysiego stosunkowo cienki, centralny lub ekscentryczny w stosunku do kapelusza. W górnej części biały, dalej żółtawy, siwobrązowy. Powierzchnia łuskowata. Mniej więcej w 2/3 wysokości trzonu szybko zanikający, cienki, błoniasty pierścień.
Czy twardziak tygrysi jest jadalny?
Miąższ twardziaka tygrysiego jest sprężysty, twardawy, łykowaty a nawet skórzasty. Koloru białego, żółknący. Zapach intensywny, owocowo grzybowy. Smak niewyraźny. Atlasy podają, że twardziak tygrysi jest grzybem niejadalnym. Wiem jednak, że niektórzy go próbowali i nic im nie jest. Smakowo ponoć szału nie ma. Skoro jednak owocniki, nawet młode, są mniej lub bardziej łykowate to chyba nie warto po nie sięgać.
Gdzie można spotkać twardziaki tygrysie?
Twardziaki tygrysie wyrastają od kwietnia do października. Lubią miejsca wilgotne w lasach liściastych. Można je spotkać w zaroślach i lasach łęgowych, parkach, wzdłuż potoków. Rosną na starych pniach, gałęziach, konarach i korzeniach obumarłych drzew liściastych, przeważnie wierzb, buków, topól i olch. Twardziaki tygrysie zwykle rosną w wiązkach i kępkach złożonych w wielu owocników, rzadko występują pojedynczo. Są niezbyt częste chociaż miejscami pojawiają się masowo. To saprofit powodujący białą zgniliznę drewna.
Inne nazwy - łyczak tygrysowy, twardziak tygrysowy, skórzak pstrokaty, boczniak pstrokaty, łyczak pstry
Źródło:
B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie” PWRiL Warszawa 1983
E. Gerhardt „Przewodnik Grzyby” MULTICO Warszawa 2004
Któregoś roku w częściowo zalanych zaroślach łęgowych nad Wisłą widziałam ich setki a nawet tysiące. Niestety, to było wiele lat temu kiedy jeszcze nie robiłam grzybom zdjęć. Może jeszcze kiedyś trafię na taki masowy "atak" bo wyglądało to pięknie - białawe, centkowane grzyby rosły na każdym wystającym z wody kawałku drewna i wyglądały jak kwiaty. Niezapomniany widok!
Gatunek ujęty na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem "R" - rzadki.
Jak wygląda twardziak tygrysi?
Kapelusz twardziaka tygrysiego dorasta do 10 cm średnicy. Łukowaty i pępkowo wgłębiony na środku, czasami nawet lejkowaty. Powierzchnia kapelusza sucha, za młodu przeważnie jednolita - kremowa, siwa, oliwkowobrązowa, ciemnoszara. Z wiekiem jakby spękana, z koncentrycznie ułożonymi na jaśniejszym tle ciemniejszymi łuseczki. Kolorystycznie to gatunek bardzo zmienny - bywają owocniki prawie białe i prawie czarne. Brzeg początkowo podwinięty, z czasem rozprostowuje się. U starszych osobników ostry, pofalowany a nawet wywinięty do góry.
Hymenofor blaszkowaty. Blaszki białe, kremowe, z wiekiem żółknące, bardzo gęste, szerokie do 5 mm. Zbiegające na trzon, o ostrzach delikatnie ząbkowanych.
Trzon twardziaka tygrysiego stosunkowo cienki, centralny lub ekscentryczny w stosunku do kapelusza. W górnej części biały, dalej żółtawy, siwobrązowy. Powierzchnia łuskowata. Mniej więcej w 2/3 wysokości trzonu szybko zanikający, cienki, błoniasty pierścień.
Czy twardziak tygrysi jest jadalny?
Miąższ twardziaka tygrysiego jest sprężysty, twardawy, łykowaty a nawet skórzasty. Koloru białego, żółknący. Zapach intensywny, owocowo grzybowy. Smak niewyraźny. Atlasy podają, że twardziak tygrysi jest grzybem niejadalnym. Wiem jednak, że niektórzy go próbowali i nic im nie jest. Smakowo ponoć szału nie ma. Skoro jednak owocniki, nawet młode, są mniej lub bardziej łykowate to chyba nie warto po nie sięgać.
Gdzie można spotkać twardziaki tygrysie?
Twardziaki tygrysie wyrastają od kwietnia do października. Lubią miejsca wilgotne w lasach liściastych. Można je spotkać w zaroślach i lasach łęgowych, parkach, wzdłuż potoków. Rosną na starych pniach, gałęziach, konarach i korzeniach obumarłych drzew liściastych, przeważnie wierzb, buków, topól i olch. Twardziaki tygrysie zwykle rosną w wiązkach i kępkach złożonych w wielu owocników, rzadko występują pojedynczo. Są niezbyt częste chociaż miejscami pojawiają się masowo. To saprofit powodujący białą zgniliznę drewna.
Inne nazwy - łyczak tygrysowy, twardziak tygrysowy, skórzak pstrokaty, boczniak pstrokaty, łyczak pstry
Źródło:
B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie” PWRiL Warszawa 1983
E. Gerhardt „Przewodnik Grzyby” MULTICO Warszawa 2004
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będzie mi miło jeśli zostawisz swój komentarz i odwiedzisz mnie znowu. Jeśli ugotowałeś albo upiekłeś coś z przepisu znalezionego tutaj zrób zdjęcie i pochwal się przysyłając je do mnie.