Siedzuń jodłowy. Szmaciak jodłowy

Siedzuń jodłowy Sparassis nemeci to brat bardziej znanego Siedzunia sosnowego vel szmaciaka. Jodłowy jednak jest dużo rzadszy.

Ten gatunek jest w Polsce pod ochroną. Znajduje się na Czerwonej Liście Grzybów Wielkoowocnikowych ze statusem V czyli narażony na wyginięcie. Ja miałam przyjemność obejrzeć go sobie na żywo w orawskim lesie a dla Was mam zdjęcia.

Wielu mykologów twierdzi, że siedzuń jodłowy to ten sam gatunek co siedzuń dębowy, Sparassis brevipes vel laminosa, określając wszystkie wspólną nazwą Siedzuń krótkotrzonowy.

 

Siedzuń jodłowy pokrojem przypomina inne siedzunie. Owocnik jest masywny, jednoroczny. Owalna bądź kulista bryła składa się z gęsto ustawionych, pofalowanych, wzniesionych, szerokich listewek/łopatek osadzonych na bardzo krótkim, mało widocznym trzonie, który głęboko wrasta do korzeni drzewa. Siedzuń sosnowy jest jasny, zwykle jaśniejszy do sosnowego , koloru białawego, szarawego, słomkowego. Może osiągać rozmiary do kilkudziesięciu cm średnicy.Warstwa rodzajna, hymenofor na bokach listewek, gładki. Listewki przy brzegach lekko strefowane.

Miąższ biały, sprężysty, ale jednocześnie kruchy, łykowaty, woskowaty. Zapach bardzo delikatny, przyjemny, leciutko korzenny. Smak  także przyjemny, lekko orzechowy, ale Ci którzy zebrali go i zjedli mówią, że siedzuń sosnowy jest zdecydowanie smaczniejszy.

Siedzunia jodłowego można spotkać od sierpnia do października, zwłaszcza w górskich lasach iglastych, pod jodłami . Rośnie zwykle pojedynczo, ale czasami kilka mniejszych owocników tworzy jakby jedną większą całość.

Wszystkie siedzunie to groźne pasożyty i saprotrpofy drzew. Wywołuje brunatną zgniliznę drewna.  Zakażone drzewo obumiera a drewno nie nadaje się do przetworzenia.

źródło : B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie”
P. Łakomy, H. Kwaśny "Atlas hub"
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006 P.Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007  





11 komentarzy:

  1. o rany! nigdy takiego nie widziałam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Wygląda trochę jak rafa koralowa :)

    OdpowiedzUsuń
  3. znany również jako ,,barania głowa,, ok 2 tyg temu znajomy jadł i mówił,że dobry! wiedział,że pod ochroną ale leśniczy pozwolił...

    OdpowiedzUsuń
  4. nie wiedziałem że są pod ochroną

    OdpowiedzUsuń
  5. Mozna na nim ugotować jarski rosołek. Pycha . To jest według mnie najsmaczniejszy grzyb i zdanie moje sie nie zmienia od 30 lat Dzisiaj tez go jadłam. Pycha pycha pycha. Beata-czarnulka :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. za siedzunia oddam każdy kosz borowików! uwielbiam go

      Usuń
  6. Znalazłam siedzunia i muszę wymyśleć co z niego zrobić . Nigdy nie jadłam tego grzyba, raz kozie...pozdrawiam grzybiarzy...:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tylko jakiego siedzunia znalazłaś - sosnowego czy jodłowego, pod którym piszesz? Bo ten drugi jest pod ochroną, a poza tym nie jest smaczny. Sosnowy jest bardzo smaczny i można go zbierać. Na blogu jest kilka przepisów z wykorzystaniem siedzunia/szmaciaka sosnowego

      Usuń
  7. Znalazlam dzis 3 sztuki takiego grzybka. Rósł pod jodła. Zrobiłam zdjęcie i to zostawiłam w lesie.

    OdpowiedzUsuń

Będzie mi miło jeśli zostawisz swój komentarz i odwiedzisz mnie znowu. Jeśli ugotowałeś albo upiekłeś coś z przepisu znalezionego tutaj zrób zdjęcie i pochwal się przysyłając je do mnie.

Print Friendly and PDF
Copyright © Smaczna Pyza , Blogger