Grzybowy weekend z Moją menażerią. Część 1

Wrzesień na Podlasiu był marny grzybowo więc nie poszalałam sobie. Wystarczyło jednak kilka rzuconych mimochodem słów i już omawialiśmy z Żarłoczkiem październikowy wypad na południe Polski. Dorota oraz Jej menażeria już od dawna serdecznie zapraszali Smaczną Pyzę a z tą ekipą zawsze jest nie tylko wesoło i miło, ale też bardzo leśnie bo grzybnięci są chyba bardziej ode mnie. Kiedy wszystkie szczegóły były dogadane wyruszyliśmy w drogę pełni nadziei na ciekawe spotkanie. 

może ten koszyczek jest mały, ale już prawie pełen maślaków i łuszczaków a w zapasie czekają następne kosze

W Krakowie zameldowaliśmy się wczesnym popołudniem i wtedy poznałam plan gry. Leśne, i nie tylko, atrakcje zostały rozpisane szczegółowo na każdy dzień. Już wiedziałam, że czeka mnie zrywka po ciemku, dużo chodzenia i że łatwo nie będzie. Pozostało tylko mieć nadzieję, że grzyby wiedzą o naszych planach i już na nas czekają. Znając Dorotę nie miałam wątpliwości, że będę miała co focić i zbierać.

czernidłaki kołpakowate to smaczne grzyby, ale zbiera się tylko mlodziutkie owocniki z całkowicie białymi blaszkami

Jeszcze tego samego dnia zbierałyśmy czernidłaki kołpakowate, które rosły całymi stadami w starym, zapuszczonym parku. Usmażone w panierce były doskonałą przekąską do wieczornej degustacji nalewek i piw.

to był piękny widok - ściółka usiana mnóstwem żółtych borowców dętych

borowce dęte to gatunek pod ochroną częściową a to znaczy, że w prywatnym lesie można je zbierać

dokumentacja musi być i trzeba zadzwonić do rodziny pochwalić się znaleziskami

A w piątek rano pobudka jeszcze przed świtem. Zadzwonił kolega, król grzybobrań z Ponidzia, i zaprosił nas do siebie bo ponoć u niego grzybów nie do wyniesienia. Obie znamy skłonność Zbyszka do koloryzowania więc miałyśmy wątpliwości czy tak będzie w istocie, ale ogłaszam publicznie, że Zibi nie ściemniał nic a nic. Po dotarciu na miejsce, do małego, prywatnego lasu, okazało się, że było w nim po prostu żółto od borowców dętych. Gdyby nie miękka ściółka leśna byłoby pewnie słychać brzdęk mojej opadającej ze zdziwienia szczęki. Stałam kilka długich chwil zauroczona, oniemiała bo widok był niesamowity i wyjątkowo piękny. Nachapałyśmy się grzybków kilka koszy kosząc je dosłownie na dwa nożyki.

maślak zwyczajny, chyba najbardziej pospolity i znany z maślaków

maślak żółty rośnie zawsze w pobliżu modrzewi - tak samo jak borowiec dęty

maślak szary nazywany lepkim bardzo często ma lokatorów

maślaków było dużo, do wyboru, do koloru, ale żółte najładniejsze

Oprócz borowców do koszyków trafiły też inne gatunki - maślaki zwyczajne, szare, żółte i młodziutkie łuszczaki zmienne. Pewnie zaraz ktoś zarzuci mi, że pozyskuję grzyby chronione bo borowce dęte to gatunek grzybów podlegający ochronie. Ale jest to ochrona częściowa a nie ścisła co to oznacza, że w takim prywatnym lesie  i za zgodą właściciela mogłyśmy zbierać je bez obawy przed mandatem. Cieszę się więc, że miałam okazję trafić we właściwe miejsce we właściwym czasie. No i oczywiście we właściwym towarzystwie. 

łuszczaki zmienne znalazłyśmy na jednym pieńku, ale bardzo mnie ucieszyły bo to pyszne grzybki

zanim łuszczaki trafiły do koszyka zostały obfotografowane przez Dorotkę

Fociłyśmy też śliczne, choć małe, łopatnice żółtawe, których było zatrzęsienie. To też grzyby jadalne, ale taka drobnica tego dnia nas nie skusiła.

łopatnica żółtawa to grzyb jadalny, ale drobny, kruchy i właściwie bez smaku więc nie zbierałyśmy jej

Byłyśmy z Dorotą tak rozochocone i zadowolone ze zbiorów, że w drodze powrotnej jechałyśmy prędkością patrolową wypatrując jeszcze grzybów przez szyby samochodu. Zatrzymywałyśmy się przy każdym znalezisku a tych było kilka. Tego dnia najczęściej można było nas zauważyć w którymś z przydrożnych rowów między Krakowem a Buskiem. Wszystkich kierowców, którzy musieli przez nas gwałtownie zwalniać serdecznie przepraszamy, ale nasze grzybnięte dusze musiały sprawdzać co tam rośnie. Naszym łupem, tym razem tylko fotograficznym, padły między innymi na łysaki wspaniałe, twardziaki tygrysie i żółciak siarkowy. Miałyśmy chętkę jeszcze na boczniaki, ale te niestety jeszcze nie miały życzenia pokazać się naszym ślicznym oczom.

łysaki wspaniałe wypatrzyłyśmy w przydrożnym rowie z samochodu i musiałyśmy się zatrzymać

kawałek dalej następny postój, tym razem sesja twardziaków tygrysich

do trzech razy sztuka - kolejny skok przez rów i wspinaczka po skarpie żeby sfocić żółciaka siarkowego

Reszta dnia była mniej cudowna bo trzeba było zbiory oczyścić i przerobić co jest zdecydowanie mniej przyjemną częścią grzybowej pasji. Ale za to kolacja była pyszna - grzanki z duszonymi borowcami, serem i pietruszką zakrapiane nalewką mirabelkową. Pysznie!

a tak wyglądały nasze zbiory z Ponidzia - byłyśmy w lesie niewiele ponad godzinkę z czego tylko połowa poświęcona koszeniu

przegląd maślaków - od lewej maślaki zwyczajne, w środku maślaki szare/lepkie a po prawej maślaki żółte/modrzewiowe