Rydze marynowane z miodem

Tegoroczny rok to dziwny rok. Mam na myśli oczywiście grzyby. Lato wcale nie zapowiadało grzybowego, jesiennego szaleństwa. Na Podlasiu było dość sucho i co prawda rosły kurki, ale wcale nie w jakichś wielkich ilościach. Innych grzybów było bardzo niewiele.

Kiedy pojechałam tam na początku września przyroda sypnęła grzybami jakby chciała nadrobić dwa poprzednie, bardzo niegrzybowe lata. Grzyby rosły wszędzie i w takich ilościach, że nie dało się iść przez las żeby czegoś nie zdeptać. Na podwórku koło domu naliczyłam kilkanaście gatunków.


Rosło grzybów dużo i w wielkiej różnorodności . Chwilami myślałam, że rośnie wszystko jednocześnie, nadrabiając zaległości i chcąc wydać owocniki za wszelką cenę. Tam gdzie rezyduję podczas swojego jesiennego urlopu, można było w tym roku zbierać co się chciało. Miejscowi zbierają tylko to co da się sprzedać w skupie grzybów, ale też jest pewna hierarchia. Kurki jesienią mają najlepszą cenę więc są zbierane najchętniej. Koźlarzy babek, nazywanych puchniakami, było we wrześniu tak dużo, że nikt już na nie nie zwracał uwagi bo 2 zł za kilogram grzyba to cena tak niska, że nie opłaca się go zbierać.

Ja chodzę w sobie znane od 10 lat miejsca i zbieram to na co mam ochotę. Kiedy w tym roku odwiedziłam mały sosnowo brzozowy młodnik w poszukiwaniu prawdziwków okazało się, że rosną w nim też rydze. Wcześniej spotykałam je tam pojedynczo. Jak udało się znaleźć i usmażyć 2 to była wyżerka. W tym roku  zakisiłam rydze, jadłam je smażone i zamarynowałam kilka słoiczków. To smaczne grzyby więc warto je zachować także na zimę.

Rydze w occie winnym z miodem

czas przygotowania:  30 minut
składniki:

• rydze - mleczaje rydze lub mleczaje jodłowe - najlepiej małe sztuki
• 
  
• ZALEWA - 500 ml octu winnego, białego
• 850 ml wody 
• 4 lekko czubate łyżki prawdziwego miodu, użyłam wielokwiatowego 
• 1,5-2 łyżki soli 
• 1,5 łyżeczki ziarenek gorczycy białej
• 1 łyżeczka ziarenek pieprzu czarnego
• 10 ziaren ziela angielskiego 
• 6 liści laurowych
• 2 nieduże cebule 

Jak zrobić rydze marynowane z miodem?

Do marynowania najlepiej wybierać rydze małe i nie połamane. Można oczywiście wykorzystać też większe, ale wtedy lepiej pokroić je w grube paski, a to już wygląda mniej atrakcyjnie w słoikach.

Rydze oczyściłam dokładnie z resztek ściółki. Umyłam je dokładnie bo rosnąc pod młodymi sosnami były bardzo oblepione resztkami ściółki. Rydze wrzuciłam do garnka z wrzącą, lekko osoloną wodą. Gotowałam dosłownie 3 minuty od zagotowania. Tylko tyle żeby straciły surowość, a następnie odcedziłam.

ZALEWA - zagotowałam wodę z octem winnym. Dosypałam przyprawy i gotowałam 15 minut żeby oddały smak zalewie. Cebule obrałam, pokroiłam w cienkie piórka. Dorzuciłam na 2-3 minuty przed końcem gotowania zalewy. Na sam koniec posłodziłam całość miodem. Wiem, że w tak wysokiej temperaturze straci swoje lecznicze właściwości, ale tutaj chodzi o jego smak, innych niż smak zwykłego cukru.

Gorące rydze nałożyłam do wcześniej wyparzonych słoiczków. Zalałam wrzącą zalewą i zawartość zamieszałam drewnianą szpadką do szaszłyków. Można zamieszać trzonkiem łyżeczki, bo chodzi o uwolnienie pęcherzyków powietrza, które schowały się gdzieś między grzybami. Zakręciłam i odstawiłam do góry dnem. Ponieważ wszystkie składniki były gorące to słoiki, a konkretnie, zakrętki, powinny zassać się same i nie pasteryzowałam już ich.

Jak wszystkie marynaty także rydze w zalewie miodowej powinny postać przynajmniej 2 tygodnie przed otwarciem.