Migawki z jesiennego urlopu na Podlasiu. Część 1

Jakoś nie mogłam zmobilizować się do tego wpisu. Może dlatego, że jestem zawiedziona ilością grzybów jakie pozyskałam? Miałam nadzieję, na bardzo obfite zbiory a tymczasem przetworów grzybowym nie zrobiłam ani jednego słoiczka. Było troszkę kurek, na bieżące zużycie, kilka szmaciaków, też częściowo zjedzonych na miejscu a trochę zasuszonych i kilka, dosłownie kilka, innych jadalnych grzybów takich jak koźlarze, kanie czy podgrzybki. Tak źle nie było od lat bo nawet rok temu ususzyłam 3 litry kaniutek i zamarynowałam trochę maślaków.

Mimo to dzisiaj Smaczna Pyza zaprasza Was na grzybobranie.

to efekt pierwszego po przyjeżdzie wypadu do lasu - 3 godziny i tyle co widać czyli szału nie ma

Urlop jednak i tak był udany bo słoneczna pogoda dopisywała więc doleśniłam się mocno na spacerach. Troszkę pozwiedzałam okolicę, ale o tym napiszę innym razem. Dzisiaj zdjęcia wrześniowych grzybów - tych znanych i tych rzadkich jakie udało mi się zobaczyć w puszczańskich lasach.

Zapraszam do obejrzenia dużej ilości grzybowych fotek bo grzyby są bardzo fotogeniczne i co najważniejsze nie uciekają przed fotografującym. 

kurki trafiały się sporadycznie i często było mocno obsuszone

tego koźlarza znaleźliśmy przy samej drodze, pod brzozą, był młody, świeżutki, aż dziwne jak się uchował w tej suchej okolicy

ten już był dość stary i został w lesie

muchomorek czerwony, jedyny napotkany w tym roku a jak nie ma muchomorów to innych grzybów też niewiele

podgrzybek brunatny - kiedy go znalazłam miałam jeszcze nadzieję, że coś się ruszy, ale niestety

muchomorek rdzawobrązowy - te grzybki lubią wilgoć a jednak kilkanaście znalazłam w bardzo wysuszonym lesie, chyba na przekór okolicznościom

goryczak żółciowy to oszukaniec często podszywający się pod prawdziwka - ja nie dałam się nabrać!

a tu koźlarz babka udający goryczaka, też byłam czujna więc wylądował w moim koszyku

król jest jeden i rzeczywiście był to jeden jedyny prawdziwek przez dwa tygodnie, niestety robaczki znalazły go przede mną 

wystarczyła odrobina deszczu żeby na leśnej ścieżce pojawiły się malutkie dzieżki pomarańczowe - największa miała może ze 2 cm

galaretki kolczaste można jeść nawet na surowo, ale kiedy są młode a nie takie podstarzałe jak te

ten rok obdarował mnie, na osłodę, kilkoma pięknymi szmaciakami

bardzo lubię te grzyby więc część została zjedzona a trochę ususzyłam

wystarczyło 5 szmaciaków i 2 piaskowce kasztanowate a kosz prawie pełny

ten podgrzybek brunatny chyba się zgubił, rósł samotnie w pustym lesie

podgrzybek zajączek, też samotny i jedyny a zwykle na Podlasiu spotykam ich bardzo dużo bo tutaj się ich nie zbiera

koźlarz babka, podsuszony, ale zdrowy

szału nie było ani na początku ani na końcu

rycerzyki czerwonozłote mają się dobrze nawet kiedy nie jest zbyt mokro - młode można zbierać, ale nie są to specjalnie smaczne grzyby

tęgoskóry całą rodzinką, szkoda że nie są jadalne

jak mało grzybów pod nogami to człowiek baczniej przygląda się drzewom i może wypatrzeć pniarka obrzeżonego

takie młode pniarki obrzeżone są bardzo ładne, szczególnie z tymi kropelkami

a teraz pora na puszczańskie rarytasy - to maitake czyli żagwica listkowata, bardzo rzadki i chroniony grzyb

a to soplówka jodłowa - też rzadka i pod ochroną

rzadka świecznica rozgałęziona niestety nie wytrzymała suszy i wyschła

czasznica oczkowata, grzyb który wyrasta co roku na trawniku za domem, dojrzała zanim przyjechałam a miałam nadzieję na pyszną jajecznicę...

a to dowód, że przyroda szaleje i jest nieprzewidywalna - połowa września i zawilec gajowy, kwiatek wiosenny chociaż jesienny