Grzybnięci szaleją pod Warszawą

Dla wielu sezon grzybowy już się skończył bo uważają, że jak na grzyby to tylko sierpień i wrzesień. Teraz, kiedy kończą się powoli najbardziej znane gatunki jadalniaków, tacy grzybiarze nie mają co zbierać i odpuszczają. A tymczasem las żyje cały rok i prawie o każdej porze można spotkać jakieś grzyby. Ludzi w lesie teraz dużo mniej i ja bardzo chętnie się do niego wybieram.

zbieram łuszczaki zmienne - bardzo smaczne grzyby, podobne do opieniek

widzicie jak się wystroiłam do lasu? założyłam nowe, grzybowe kolczyki i od razu +5 do lansu! kolczyki zrobiła dla mnie Ania, Krafciarka

Wytrawniejsci grzybiarze, nazywani grzybniętymi a nawet grzybofisiami, ciągle poszerzają swoją wiedzę i na wypad do lasu nie trzeba ich długo namawiać o żadnej porze roku. Łączą się z grupy, czatują, spotykają i podstawowym tematem rozmów są grzyby. Wymieniamy się spostrzeżeniami, wzajemnie edukujemy i przyjemnie spędzamy czas wędrując po lesie. Czasami samo zbieranie tych grzybów przeznaczonych do gara schodzi na dalszy plan. Z czasem ciekawsze od podgrzybków są jakieś wynalazki, których początkowo nie umiemy nazwać. Po grzybobraniu drążymy temat na podstawie zdjęć zrobionych w lesie i  posiłkując się dostępnymi atlasami oraz wiedzą innych grzybniętych.

bardziej od podgrzybków cieszą czasami rzadziej spotykane grzyby, takie jak piestrzyce - są jadalne, ale ja ich nie zbieram bo mi ich szkoda

chrząszcz, gruzd albo po prostu mleczaj chrząstka - według polskich atlasów niejadalny, ale inne narody je jedzą, szczególnie po ukiszeniu

kominki to bardzo smaczne grzyby, ale nie sądziłam, że jeszcze w tym roku będę je zbierać i to całkiem niedaleko Warszawy

ciżmówka - takie leśne kwiatki na gałązkach - prawda, że ładne?

próchnilec gałęzisty teraz właśnie wygląda najładniej bo jego gałązki są białe od zarodników

chyba zasłonak, ale jeszcze nie określony dokładnie, identyfikacja trwa

nasze zbiory,  ale jeszcze nie skończyliśmy!

To wszystko sprawia, że taki grzybnięty człowiek zapada coraz głębiej na tajemniczą chorobę nazywaną grzybofisiozą. Leku na to nie ma, a objawy bywają bardzo uciążliwe dla najbliższego otoczenia. Taki zarażony jest rozdrażniony, nieobecny myślami i tylko kolejny wypad do lasu może mu pomóc.

Na szczęście zawsze gdzieś niedaleko znajdą się inni, grzybnięci wariaci, z którymi można się umówić i wyskoczyć w chaszcze. Tak też się stało ostatniej soboty. Zamiast pospać dłużej, jak to w sobotę czyni większość społeczeństwa, zerwaliśmy się o 5 rano i 2 godziny później już byliśmy w lesie. Dlaczego tak późno, spytacie? Ano dlatego, że o tej porze roku wcześniej jest po prostu zbyt ciemno.

fajnie poznawać innych grzybniętych - na zdjęciu z Kasią, nową koleżanką, która bardzo lubi zbierać grzyby

na grzybobranie zabrał nas Michał, zakręcony i mocno grzybnięty

na rozstajach trzeba się czasami zatrzymać, sprawdzić położenie i zastanowić, w którą stronę dalej iść

Moi nowo poznani grzybnięci, Kasia i Michał, okazali się młodymi, bardzo sympatycznymi ludkami, mocno zakręconymi w temacie grzybów i spędziliśmy razem ładnych kilka godzin na tropieniu wszelkiego rodzaju grzybów w Puszczy Mariańskiej. Szału dla zbieraczy nie było, ale mimo to 3 pełne kosze z okładem udało się nazbierać. Przyznam, że nachodzić się było trzeba dużo, aż mi nogi w plecy weszły. Jednak to jest takie zmęczenie, które bardzo lubię więc już planujemy kolejne wycieczki.

Na takich spotkaniach w terenie najfajniejsze jest wymienianie się doświadczeniami. Rozmawiamy o znaleziskach, pokazujemy je sobie, razem oznaczamy te początkowo bezimienne. Zawsze też pojawia się trochę ploteczek i zdziwienia jaki to świat mały, także ten półświatek grzybniętych.

W sobotę naładowaliśmy akumulatorki i doleśniliśmy się mocno. Już nie mogę doczekać się kolejnych takich spotkań, które mam nadzieję już wkrótce.

Wspólnie zebraliśmy 20 gatunków grzybów jadalnych. W naszych koszach znalazły się: gąsówka filetowawa, gąsówka mglista, galaretek kolczasty, łuszczak zmienny, lejkowiec dęty, pieprznik jadalny, borowik szlachetny, podgrzybek zajęczy, podgrzybek brunatny, podgrzybek złotopory, opieńka ciemna, lakówka ametystowa, maślak sitarz, maślaczek pieprzowy, gąska niekształtna, kolczak rudawy, muchomor rdzawobrązowy, muchomor czerwieniejący, czubajka gwiaździsta, rycerzyk czerwonozłoty.

na grzybobraniach zdarzają się mrożące krew w żyłach wypadki! jeden z koszyków, mocno eksploatowany w tym sezonie, nie wytrzymał obciążenia i próbował wyrwać się z rąk grzybniętej poświęcając własne ucho. Na szczęście został w porę złapany i związany przypadkowo noszoną zapasową sznurówką

został jednak w porę złapany i związany przezornie noszoną zapasową sznurówką, a rozsypane grzyby zebrano i odstawiono do domu

No i po grzybobraniu - wspólnie zebraliśmy 20 gatunków grzybów jadalnych i widzieliśmy wiele innych. To był bardzo udany dzień!