Borowik brunatny - podgrzybek
Borowik brunatny Boletus badius - to dobrze znany wszystkim amatorom grzybów podgrzybek, nazywany także czarnym łepkiem.
Moje dania z podgrzybkami :
- Polędwiczki drobiowe z borowikami
- Borowiki w marynacie miodowej
- Pasta z grzybów leśnych
- Pierogi z kapustą i grzybami
- Pasztet z grzybami
- Grzyby duszone, pasteryzowane
- Grzyby marynowane
- Sakiewki z podgrzybkami
- Sos tatarski
Kapelusz podgrzybka dorasta do 15-20 cm średnicy. Początkowo półkulisty z podwiniętym brzegiem. Później rozpościera się i staje się spłaszczony, poduchowaty. Młode kapelusiki są zamszowe, pilśniowe i ciemnobrązowe, prawie czarne - stąd jedna z nazw. Starsze raczej gładkie, nagie, brązowe, ciemnobrązowe, kasztanowobrązowe. Po deszczu stają się nieco lepkie i połyskujące.
Rurki od spodu kapelusza przyrastają do trzonu, długie do 10 mm. Mają kolor jasnoochrowy, bladożółty, u starszych osobników żółty, zielonożółty. Pory tej samej barwy co rurki. Po przecięciu albo uciśnięciu zmieniają kolor na sinozielony.
Trzon wysokości do 12 cm i grubości do 5 cm. Początkowo beczułkowaty, potem pałkowaty, walcowaty. Jest twardy, pełny. Powierzchnia wzdłużnie włóknista, czasami lekko omszona - na żółtym tle widać ciemniejsze, czerwonobrązowe włókienka. U dołu trzonu i przy podstawie widoczne kłaczki białej grzybni.
Miąższ zwarty, twardy. Z wiekiem w trzonie drewnieje. U młodych osobników białawy, później raczej żółtawy. Po przecięciu albo uszkodzeniu niebieszczeje, ale po dłuższej chwili przebarwienie znika. Smak i zapach bardzo przyjemne, grzybowe.
Podgrzybki występują od czerwca do listopada. Można je spotkać w lasach iglastych, mieszanych, przeważnie w pobliżu sosen lub świerków.To bardzo chętnie pozyskiwany gatunek bo łatwo go rozpoznać, jest pospolity i wyrasta zwykle masowo.
Borowik brunatny jest dopuszczony do obrotu handlowego i przetwórstwa w Polsce. Skupuje się go, przetwarza i sprzedaje w bardzo dużych ilościach.
Borowik brunatny jest smacznym grzybem jadalnym. Nadaje się świetnie do suszenia, gotowania, duszenia, marynowania, mrożenia na surowo albo po zblanszowaniu. Można go stosować w wielu daniach.
Jednak spożyty w stanie surowym może mieć właściwości trujące między innymi ze względu na łatwość kumulowania pierwiastków radioaktywnych, zwłaszcza cezu, który jest łatwo wiązany przez znajdujący się w skórce barwnik - norbadion. Po katastrofie w Czarnobylu przestrzegano przed pozyskiwaniem tego gatunku właśnie z tego powodu.
źródło : B. Gumińska, W. Wojewoda „Grzyby i ich oznaczanie”
M. Fluck „Atlas grzybów. Oznaczanie, zbiór, użytkowanie”
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
P.Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007
Moje dania z podgrzybkami :
- Polędwiczki drobiowe z borowikami
- Borowiki w marynacie miodowej
- Pasta z grzybów leśnych
- Pierogi z kapustą i grzybami
- Pasztet z grzybami
- Grzyby duszone, pasteryzowane
- Grzyby marynowane
- Sakiewki z podgrzybkami
- Sos tatarski
Kapelusz podgrzybka dorasta do 15-20 cm średnicy. Początkowo półkulisty z podwiniętym brzegiem. Później rozpościera się i staje się spłaszczony, poduchowaty. Młode kapelusiki są zamszowe, pilśniowe i ciemnobrązowe, prawie czarne - stąd jedna z nazw. Starsze raczej gładkie, nagie, brązowe, ciemnobrązowe, kasztanowobrązowe. Po deszczu stają się nieco lepkie i połyskujące.
Rurki od spodu kapelusza przyrastają do trzonu, długie do 10 mm. Mają kolor jasnoochrowy, bladożółty, u starszych osobników żółty, zielonożółty. Pory tej samej barwy co rurki. Po przecięciu albo uciśnięciu zmieniają kolor na sinozielony.
Trzon wysokości do 12 cm i grubości do 5 cm. Początkowo beczułkowaty, potem pałkowaty, walcowaty. Jest twardy, pełny. Powierzchnia wzdłużnie włóknista, czasami lekko omszona - na żółtym tle widać ciemniejsze, czerwonobrązowe włókienka. U dołu trzonu i przy podstawie widoczne kłaczki białej grzybni.
Miąższ zwarty, twardy. Z wiekiem w trzonie drewnieje. U młodych osobników białawy, później raczej żółtawy. Po przecięciu albo uszkodzeniu niebieszczeje, ale po dłuższej chwili przebarwienie znika. Smak i zapach bardzo przyjemne, grzybowe.
Podgrzybki występują od czerwca do listopada. Można je spotkać w lasach iglastych, mieszanych, przeważnie w pobliżu sosen lub świerków.To bardzo chętnie pozyskiwany gatunek bo łatwo go rozpoznać, jest pospolity i wyrasta zwykle masowo.
Borowik brunatny jest dopuszczony do obrotu handlowego i przetwórstwa w Polsce. Skupuje się go, przetwarza i sprzedaje w bardzo dużych ilościach.
Borowik brunatny jest smacznym grzybem jadalnym. Nadaje się świetnie do suszenia, gotowania, duszenia, marynowania, mrożenia na surowo albo po zblanszowaniu. Można go stosować w wielu daniach.
Jednak spożyty w stanie surowym może mieć właściwości trujące między innymi ze względu na łatwość kumulowania pierwiastków radioaktywnych, zwłaszcza cezu, który jest łatwo wiązany przez znajdujący się w skórce barwnik - norbadion. Po katastrofie w Czarnobylu przestrzegano przed pozyskiwaniem tego gatunku właśnie z tego powodu.
M. Fluck „Atlas grzybów. Oznaczanie, zbiór, użytkowanie”
E. Gerhardt - Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik – 2006
P.Skoubla "Wielki atlas grzybów", Elipsa, Poznań 2007
Ostatnie zdjęcie grzybków podbiło moje serce! Kocham taki widok!!! Jutro wybieram się do lasu, więc mam nadzieję, że ten sielankowy obrazek spotkam na żywo :) pozdrawiam, Dorota
OdpowiedzUsuńmam nadzieję, że grzybobranie było udane !
Usuńostatnie zdjęcie cudo!!!!!
OdpowiedzUsuńfantastyczne!!!
znowu jakieś dziecko zatrute muchomorem:(Sporo ludzi tutaj zagląda,napisz proszę : DZIECIOM NIE POTRZEBNE SĄ GRZYBY.
sama jestem rodzicem i rozumiem Twoje oburzenie, ale wydaje mi się, że każdy ma swój rozum. Znam dzieciaki znajomych, które jadają grzyby od małego i bardzo je lubią.
Usuńkocham, uwielbiam ostatnie zdjęcie.. wczoraj byłam na grzybach i znowu mam ochotę !
OdpowiedzUsuńna grzyby to ja mogłabym chodzić zawsze i wszędzie ! uwielbiam ich szukać i zbierać :)
Usuńulubione czarne łebki, jakbym widziała moje grzybkowe miejsce :)
OdpowiedzUsuńMiłej i słonecznej niedzieli życzę -Chciałbym się zapytać -czy urosną jakieś grzyby gdy podłoże zajmuje barwinek ?Czy w takich miejscach warto szukać grzybów?
OdpowiedzUsuńNigdy nie spotkałam się z publikacjami na temat wpływu barwinka na grzybnię i grzyby więc przyznaję, że nie mam pojęcia. Z doświadczenia wiem, że grzyby często zaskakują i wyrastają czasami w miejscach gdzie wcześniej nigdy się nie pokazywały i warto szukać wszędzie :)
UsuńDziękuję Serdecznie - z takimi niespodziankami też się spotkałem -Więc warto pytać -aby znaleźć potwierdzenie teorii-
Usuń